Իմ կարծիքով այս հեքիաթի բանալին այն է, որ որոշ մարդիկ աչք են դնում ուրիշի ունեցվածքի վրա և խաբեության միջոցով գողանում են: Հիմարը իսկապես հիմար է, որովհետև փոխանակ փողերն էլ վերցներ ու իր համար հանգիստ հարուստ ապրեր, նա հակառակն արեց, տաս ոսկին վերցրեց ու գնաց եղբոր մոտ: Եղբայրն էլ տեսավ հիմարի մոտ ոսկի կա ասաց.
— Դու ոսկիների տեղն ասա ձեռքիդ ոսկիներն ինձ տուր ես քեզ նոր շորեր կգնեմ:
Հիմարն էլ համաձայնվում է և փողը տալիս:
Հիմա հիմարն փողոցում տկլոր ման է գալիս, իսկ իր եղբայրը ուրիշների հետ միասին ծիծաղում են հիմարի վրա:
Էլեն Կարապետյան 